Ode aan de lipgloss!

Na een gezellige avond Sushi eten met mijn vriendinnen in Rotterdam, werd het toch tijd om naar huis te gaan. Ik reed mijn auto uit de parkeergarage van Schouwburgplein en volgde mijn weg richting Utrecht. Mijn Blackberry knipperde al oranje, wat betekent dat de batterij bijna leeg is, waardoor ik verplicht was de autotelefoon te gebruiken. Die autotelefoon vermijd ik liever, maar ik had nu even geen andere keus. Nadat ik het gesprek met mijn moeder had beëindigd omdat mijn autotelefoon mij voor de 5e keer in de steek had gelaten, was ik toch wel nieuwsgierig of ik niet toevallig een PING had gekregen op mijn Blackberry. Ik druk nog maar net een knopje in van mijn Blackberry als er een politieauto langs mij scheurt! Toen hij boven op zijn rem ging staan hoopte ik nog heel even dat hij niet had gezien dat ik mijn telefoon in mijn hand had, tot het bord “Politie volgen” begon te knipperen.
Ik kon het in eerste instantie niet lezen, wist wel wat er ongeveer moest staan, maar het kon ook mijn interesse zijn die mij tot op zijn bumper deed rijden om het goed te kunnen lezen.
Shit! Ik raakte in paniek, mijn hand begon te shaken. Deed mijn blackberry uit en stopte hem ver weg in mijn tas. Wat kon ik nou bedenken? Wat was een goede smoes? Mijn navigatie geeft niet zoveel licht, dat was echt de slechtste smoes ever!
MIJN LIPGLOSS! Ik heb een super handige lipgloss met een lichtje. Ik graaide in mijn tas naar mijn lipgloss en legde hem helemaal boven op in mijn tas, net voordat ik tot stilstand kwam.

“Mevrouw, ik zag dat u aan het bellen was?”.
IK???? Bellen?? Mijn batterij is leeg en mijn telefoon zit in mijn tas.
“Ik reed voorbij u en ik zag een lichtje”.
Een lichtje??? Uhmmmm…..een lichtje? Ohhhh!! Dat is mijn lipgloss!
“Uw lipgloss mevrouw? Heeft u lipgloss met een lichtje dan?”
Ja, ik heb lipgloss met een lichtje!! En ik graaide in mijn tas….
(Je moet je er wel een stukje goed acteerwerk bij voorstellen en een paar grote puppy ogen waarbij de lange wimpers elegant op en neer bewegen. Als het een auditie was geweest voor een goede soap dan was ik binnen geweest.)
Ik heb mijn lipgloss gevonden en schijn even irritant in meneer zijn ogen.
“oh! Daar moet je wel mee uitkijken met die lipgloss.”
Nou, ik vind hem eigenlijk best handig lachte ik.
“Heb je toevallig ook je telefoon bij je?”
"Ja die heb ik ook, even zoeken." Ik graaide zo diep als ik kon, alsof mijn telefoon aan de andere kant van de wereld lag, in mijn tas. Kijk maar meneer, hij staat uit! Mijn batterij is echt leeg!
Hij zuchtte diep en dacht vast dat dit de slechtste smoes was die hij tot nu toe had gehoord en zei “Je mag van mij door rijden”.

Ode aan de lipgloss!