maandag 27 augustus 2012

Medelijden met wie?

Zwanger zijn is iets moois. Iets wat elke vrouw zou moeten en mogen mee maken. Het is heel bijzonder om een baby in je buik te hebben, je eigen kindje. Voor ik zwanger werd vond ik altijd dat een man van geluk mocht spreken. Hij wordt nota bene nooit ongesteld en hoeft geen baby te baren. Ik ben hier op teruggekomen. Ik heb medelijden met mijn man, die arme jongen! Waarom?

Het moment dat ik ontdekte dat ik zwanger was, het kon romantischer. Het was geen film momentje waar we samen op het randje van het bed 5 minuten wachtte tot het streepje roze kleurde. Het was mijn momentje, van mij alleen. Even veranderde mijn hele wereld. Adrenaline schoot door mijn lichaam, onzekerheid, blijdschap en trots. Dat gevoel wilde ik maar al te lief met mijn man delen. Ik belde hem direct op zijn mobiel terwijl hij aan het werk was met de mededeling "Ik ben zwanger!". Ik, ik ben zwanger, ik word mama en jij bent de vader. Ik hang op en wrijf over mijn buik, daar waar onze baby zit. De baby die ik draag. Om toch nog een extra zekerheid te hebben ga ik snel naar de winkel waar ik nog een test haal. Het moment dat ik de winkel binnen stap ben ik niet meer dat onzekere meisje die zich afvraagt of ze de test wel op de band moet leggen. Nee, ik pak de test vol trots, leg hem op de band en sta er als een trotse pauw, een moeder. Mevrouw de cassiere die mij opnieuw van top tot teen aankijkt, lach ik vriendelijk toe. Kijk maar goed, ik word moeder.


Het leven gaat door, de weken passeren. We wachten op de baby. Alle lieve mensen om ons heen vragen hoe het gaat met Patty? Patty maakt het goed zegt mijn man. Ze is mooi zwanger en ze heeft nergens last van. Wanneer ik in bed lig vraag ik hem, ben je niet jaloers op mij? Ik jaloers vraagt hij? Ja, ik ben zwanger, ik draag jouw baby, krijg alle aandacht en wanneer ik weg ben heb ik ons kind bij me. Niet echt reageert hij. Ik hoef de baby niet te baren en ik ben trots op jou. Hij gaat met zijn oor op mijn buik liggen en praat tegen zijn zoon. Hij zal nooit voelen wat ik voel in mijn buik. Deze trotse vader is trots op mij en hem, zijn baby.

Een babyshower wordt gegeven door familie en vrienden. Het is een babyfeestje voor alleen vrouwen. Dit om de vrouw in te wijden voor het moederschap, tips te geven en de aanstaande moeder in het zonnetje te zetten. Hij heeft het knap lastig om de babyshower geheim te houden. "Moet ik me vandaag mooi aankleden?" Hoezo vraagt hij? "Ik weet niet,...weet jij het?" Nee hoor! "Jaaaaa, je wordt rood!! Ik krijg een babyshower he?" Ik weet van niks Patty. Is ook niet leuk om iets voor jou te organiseren.


Doei schat! Kan je ook nog even de schuur opruimen? Mijn arme man zit thuis met een berg klusjes die nog af moeten voor zijn zoon op de wereld komt. Daar zit ik, samen met ons kind, aan de heerlijke High Tea, muffins, thee, cadeautjes, gezelligheid en tips! Was het leuk vraagt hij wanneer ik thuis kom? Ja, echt super gezellig! Moet je eens kijken wat een super lieve en mooie cadeautjes we hebben gekregen. Is het nog gelukt met de schuur?

Nog vijf weken (of eerder hoop ik), dan komt hij! De baby in mijn buik kan dan eindelijk op zijn buik. Over ongeveer vijf weken heb ik weer medelijden met mezelf. Zes weken zegt me zus, je bent zes weken lang ongesteld! Plassen Patty? Je gaat dood! Ik deed wel 28 uur over mijn bevalling maar de hechting was het ergste. Ik geniet nog vijf weken van mijn baby, mijn kindje in mijn buik.