Lekker cliché!

Als je moeder wordt, verandert je sociale leven en alles er omheen. Toen ik nog geen moeder was zag ik het moederschap totaal anders. Mijn baby zou mijn sociale leven niet in de weg zitten. Ik zou Patty blijven zoals iedereen mij kende. Niets is minder waar,..

Via mijn werkgever ben ik uitgenodigd op een workshop. Zakelijk gekleed, hakjes aan, met lipgloss glimmende lipjes en haartjes mooi in de krul verschijn ik op een top locatie in hartje Rotterdam. Tijdens de voorstelronde stel ik mijzelf voor. Als laatste vermeld ik ook nog; “O’ja, en daar tussendoor ben ik ook nog moeder. Maar dat zie je wel aan de kwijl die ik net ontdekte op mijn colbert.” De hele groep moest lachen. Uiteraard was het een mooie binnenkomer om mij te verontschuldigen voor de kwijl die mijn zoon achterliet op mijn zakelijke outfit.

Ontspannen ben ik aan een kopje thee begonnen. Nu ik moeder ben is werk namelijk tijd voor ontspanning. Een beetje tijd voor mezelf.

Die ochtend; mijn zoon slaapt nog steeds niet door. En juist deze morgen had hij geen zin om te drinken, ging ik douchen; dan wilde hij vooral niet alleen zijn, had ik hem net aangekleed; ging hij uitgebreid poepen, wilde het liefst meekijken tijdens het opmaken en hij heeft ontdekt dat je aan haar ook gewoon kan trekken als je op de kop in de föhn hangt. Ook was hij moe maar wilde dan wel in slaap gewiegd worden.Op het nippertje kwam ik op tijd voor de workshop. Volgens mij hapte ik daar ook voor de eerste keer weer naar lucht.

Daarnaast is het puzzelen om verjaardagen, etentjes en stapavondjes te combineren met de slaapjes, voedingen en luiers van mijn zoon.

Ik heb het geluk dat ik aan sociale rijkdom niks te kort kom. Maar ik merk wel dat mijn sociale contacten minderen. Voorheen was ik echt een feestbeest, tot in de late uurtjes. Tegenwoordig lig ik in het weekend ook gewoon om 22.00u op bed. Als ik uitga dan haak ik vroegtijdig af. Mijn ogen vallen dan gewoon dicht. Met gebroken nachten en een zoon die het al 9 maanden presteert om met een 5 in de klok wakker te worden, 32 uur werk en huishouden blijft er gewoon niks van je energielevel meer over. Ik wil een goede moeder, vrouw, dochter, nicht, tante, zus, werknemer en een vriendin zijn. Je kunt alleen niet altijd rekenen op begrip. Toen ik zwanger was, was het allemaal prachtig. Maar toen mijn zoon eenmaal was geboren en ik nog weinig tijd over had, zijn de slachtoffers gevallen. Helaas, het contact ebt langzaam weg.

Maar vriendschappen heb je nodig. Ook als je moeder bent. Even niet praten over poepluiers, borstvoeding en slapenloze nachten. Gewoon de ouderwetse gesprekken zijn juist die, die zo heerlijk zijn. De gesprekken waarin je even geen moeke, moeder-af bent en gewoon Patty bent. Zeker met de drukke agenda die ik heb is het wel belangrijk om te plannen. Daarbij is iedereen tegenwoordig onwijs druk. Maar een goede vriendin kan wel wat hebben en is het waard om moeite voor te doen.