Om mijn koopverslaving te onderdrukken is mij, door mijn lieftallige vriendin Marlon, aangeraden om de zogeheten 'stukjes van Demian' te gaan lezen.
Best lief zo een ongeruste vriendin die zich nu voordoet als psycholoog koopverslaving. Misschien kunnen we een praatgroep beginnen met Floor. Floor is een vriendin die ook al neigt naar koop- junk. Toch als ik de vragen beantwoord van een test 'Koopverslaving’, kom ik tot de conclusie dat ik niet koopverslaafd ben. Want het is te allen tijden financieel geoorloofd om veel uit te geven, 4x per week winkelen is gewoon rustgevend en natuurlijk heb ik alles nodig wat ik koop.
Maar omdat ik altijd luister naar iemand anders zijn advies, nam ik een kijkje bij de 'stukjes van Demian'. Het laatst geschreven stukje, wat tevens direct mijn interesse trok, is 'Rust zacht'. Ik houd nou eenmaal van drama en sensatie maar op dit stukje had ik me liever voorbereid…
Demian schrijft over zijn overleden stiefvader waarmee hij niet altijd de beste relatie heeft gehad. Nu zijn stiefvader is overleden heeft hij spijt van bepaalde dingen.
Ik huil al bij programma's als Vermist en All You Need Is Love en ook van het stukje van Demian werd ik even emotioneel. Het heeft mij ook aan het denken gezet over mijn relatie met mijn stiefvader/stiefmoeder. Zoals Demian zijn stiefvader zag, als vriend van zijn moeder, zie ik mijn stiefvader en stiefmoeder ook. De situatie is weliswaar iets anders, ik woonde op het moment dat mijn vader en moeder hun nieuwe liefdes ontmoetten op mezelf. Ik had op dat moment geen 'verzorging' meer nodig en leefde mijn leven. Ik heb het dan ook mijn vader en moeder lastig gemaakt en niet direct hun liefdes. Al zullen hun dat misschien zo wel hebben ervaren. Ik ben me nu enige tijd later wel bewust van het feit dat mijn ouders gelukkiger zijn zonder elkaar. Het is ook niet dat ik had gehoopt dat zij weer bij elkaar zouden komen. Hun relatie is nooit goed geweest. Ik ben dan ook heel blij dat zowel mijn vader als moeder hun geluk hebben gevonden bij iemand anders. Ik hoop dat zij weten dat ik daar blij om ben. Het spijt me dat ik het mijn ouders en hun vriend(in) soms lastig heb gemaakt en hopelijk heb ik nog wel genoeg tijd om samen met mijn ouders en hun vriend(in) een band op te bouwen, al zal ik hun altijd zien als vriend(in) van..
‘Stukjes van Demian’ zijn hier te vinden.
maandag 28 juni 2010
woensdag 26 mei 2010
Fleurcup
In eerste instantie klinkt het best aardig, Fleurcup. Een leuk fleurig cupje in verschillende kleuren.
Maar een "Fleurcup menstrual cup" klinkt mij al minder fleurig in de oren!
De Fleurcup menstrual is een hygiënische en herbruikbare bescherming voor vrouwen tijdens hun menstruatiecyclus. Het is soepel en flexibel en dient geplaatst te worden in de vagina als alternatief voor maandverband en tampons.
Je hoeft hem ook maar 2x per dag te legen en is een aantal jaren te gebruiken! Isn't it AMAZING!?
De Fleurcup is beschikbaar in 5 leuke kleuren.
En wat is de lievelingskleur van jouw vagina???
Bron:fleurcup.com
Maar een "Fleurcup menstrual cup" klinkt mij al minder fleurig in de oren!
De Fleurcup menstrual is een hygiënische en herbruikbare bescherming voor vrouwen tijdens hun menstruatiecyclus. Het is soepel en flexibel en dient geplaatst te worden in de vagina als alternatief voor maandverband en tampons.
Je hoeft hem ook maar 2x per dag te legen en is een aantal jaren te gebruiken! Isn't it AMAZING!?
De Fleurcup is beschikbaar in 5 leuke kleuren.
En wat is de lievelingskleur van jouw vagina???Bron:fleurcup.com
vrijdag 14 mei 2010
De P.C. Hoofdstraat in Amsterdam!
Op de P.C. Hoofdstraat in Amsterdam werd ik besmet door een soort virus. Gek virus kun je wel zeggen....
Hoe dichter ik bij de P.C. Hoofdstraat kwam, hoe meer dikke, vette en dure auto's ik tegen kwam! Daar reed ik dan in mijn vieze Fiat Stilo, rood gelakte nageltjes, rode lipjes, haartjes mooi in de krul, rokje aan en Louis Vuitton tas op de stoel naast mij. Op zich een perfect plaatje maar met die vieze Fiat Stilo viel ik toch wel buiten de boot. Ik was namelijk nog niet op de P.C. Hoofdstraat toen ik vast stond vanwege een stoet toeristen die naar de Porsche Cayenne voor mij keken alsof Beatrix er in zat en mij nog geen blik gunde. Toen wist ik het zeker, ik hoor er niet bij!
Daar was ik eindelijk, op de P.C. Hoofdstraat. Kon mijn auto vlak voor de deur van de Louis Vuitton winkel kwijt. Mijn vieze Fiat Stilo stond niet echt opvallend opgesteld tussen een belgische Audi A3 en een hoop vuilniszakken omdat de schoonmakers in Amsterdam al een tijdje staken. Ik deed de deur van mijn auto open toen ik werd besmet door het virus. Het virus dat "gezien worden" heet. Alle ogen staarde mij aan alsof ze wisten dat ik er niet thuis hoorde, alsof ze wisten dat ik gewoon een outfit aan had van H&M en Zara en de Louis Vuitton tas had gekregen van een vriend, die zo gek als een deur is om mij die tas te geven!
Ik zucht diep, steek me nek uit, kin in de lucht en geniet dan toch maar van de aandacht die ik krijg, negatief of positief, ik ben interessant!
Hoe dichter ik bij de P.C. Hoofdstraat kwam, hoe meer dikke, vette en dure auto's ik tegen kwam! Daar reed ik dan in mijn vieze Fiat Stilo, rood gelakte nageltjes, rode lipjes, haartjes mooi in de krul, rokje aan en Louis Vuitton tas op de stoel naast mij. Op zich een perfect plaatje maar met die vieze Fiat Stilo viel ik toch wel buiten de boot. Ik was namelijk nog niet op de P.C. Hoofdstraat toen ik vast stond vanwege een stoet toeristen die naar de Porsche Cayenne voor mij keken alsof Beatrix er in zat en mij nog geen blik gunde. Toen wist ik het zeker, ik hoor er niet bij!
Daar was ik eindelijk, op de P.C. Hoofdstraat. Kon mijn auto vlak voor de deur van de Louis Vuitton winkel kwijt. Mijn vieze Fiat Stilo stond niet echt opvallend opgesteld tussen een belgische Audi A3 en een hoop vuilniszakken omdat de schoonmakers in Amsterdam al een tijdje staken. Ik deed de deur van mijn auto open toen ik werd besmet door het virus. Het virus dat "gezien worden" heet. Alle ogen staarde mij aan alsof ze wisten dat ik er niet thuis hoorde, alsof ze wisten dat ik gewoon een outfit aan had van H&M en Zara en de Louis Vuitton tas had gekregen van een vriend, die zo gek als een deur is om mij die tas te geven!
Ik zucht diep, steek me nek uit, kin in de lucht en geniet dan toch maar van de aandacht die ik krijg, negatief of positief, ik ben interessant!
donderdag 4 maart 2010
Inspiratie is ver te zoeken..vandaar...
Mijn inspiratie is ver te zoeken. Waar heeft dat mee te maken?
Ik kan natuurlijk dagelijks een blog schrijven over mijn dagelijkse leven. Ik kan daar heel kort in zijn; ik heb in de auto gezeten, gewerkt, gegeten, gestudeerd en geslapen. In mijn dagelijkse leven maak ik natuurlijk wel meer spannende dingen mee. Maar in hoeverre wil ik dat alles openbaar te lezen is?
Vandaar dat ik het lekker algemeen hou en het ga hebben over Pamela Anderson.
De trouwe Baywatch of Playboy:) kijkers kennen de geblondeerde schone met een voorgevel, waar je WOZ-waarde van zou stijgen, wel!
Pamela is een nieuwe, fatsoenlijke carriére begonnen. Zij doet tegenwoordig TV Commercials. Maar Pamela zou Pamela niet zijn als...
Oordeel zelf:
Ik kan natuurlijk dagelijks een blog schrijven over mijn dagelijkse leven. Ik kan daar heel kort in zijn; ik heb in de auto gezeten, gewerkt, gegeten, gestudeerd en geslapen. In mijn dagelijkse leven maak ik natuurlijk wel meer spannende dingen mee. Maar in hoeverre wil ik dat alles openbaar te lezen is?
Vandaar dat ik het lekker algemeen hou en het ga hebben over Pamela Anderson.
De trouwe Baywatch of Playboy:) kijkers kennen de geblondeerde schone met een voorgevel, waar je WOZ-waarde van zou stijgen, wel!
Pamela is een nieuwe, fatsoenlijke carriére begonnen. Zij doet tegenwoordig TV Commercials. Maar Pamela zou Pamela niet zijn als...
Oordeel zelf:
donderdag 4 februari 2010
Ode aan de lipgloss!
Na een gezellige avond Sushi eten met mijn vriendinnen in Rotterdam, werd het toch tijd om naar huis te gaan. Ik reed mijn auto uit de parkeergarage van Schouwburgplein en volgde mijn weg richting Utrecht. Mijn Blackberry knipperde al oranje, wat betekent dat de batterij bijna leeg is, waardoor ik verplicht was de autotelefoon te gebruiken. Die autotelefoon vermijd ik liever, maar ik had nu even geen andere keus. Nadat ik het gesprek met mijn moeder had beëindigd omdat mijn autotelefoon mij voor de 5e keer in de steek had gelaten, was ik toch wel nieuwsgierig of ik niet toevallig een PING had gekregen op mijn Blackberry. Ik druk nog maar net een knopje in van mijn Blackberry als er een politieauto langs mij scheurt! Toen hij boven op zijn rem ging staan hoopte ik nog heel even dat hij niet had gezien dat ik mijn telefoon in mijn hand had, tot het bord “Politie volgen” begon te knipperen.
Ik kon het in eerste instantie niet lezen, wist wel wat er ongeveer moest staan, maar het kon ook mijn interesse zijn die mij tot op zijn bumper deed rijden om het goed te kunnen lezen.
Shit! Ik raakte in paniek, mijn hand begon te shaken. Deed mijn blackberry uit en stopte hem ver weg in mijn tas. Wat kon ik nou bedenken? Wat was een goede smoes? Mijn navigatie geeft niet zoveel licht, dat was echt de slechtste smoes ever!
MIJN LIPGLOSS! Ik heb een super handige lipgloss met een lichtje. Ik graaide in mijn tas naar mijn lipgloss en legde hem helemaal boven op in mijn tas, net voordat ik tot stilstand kwam.
“Mevrouw, ik zag dat u aan het bellen was?”.
IK???? Bellen?? Mijn batterij is leeg en mijn telefoon zit in mijn tas.
“Ik reed voorbij u en ik zag een lichtje”.
Een lichtje??? Uhmmmm…..een lichtje? Ohhhh!! Dat is mijn lipgloss!
“Uw lipgloss mevrouw? Heeft u lipgloss met een lichtje dan?”
Ja, ik heb lipgloss met een lichtje!! En ik graaide in mijn tas….
(Je moet je er wel een stukje goed acteerwerk bij voorstellen en een paar grote puppy ogen waarbij de lange wimpers elegant op en neer bewegen. Als het een auditie was geweest voor een goede soap dan was ik binnen geweest.)
Ik heb mijn lipgloss gevonden en schijn even irritant in meneer zijn ogen.
“oh! Daar moet je wel mee uitkijken met die lipgloss.”
Nou, ik vind hem eigenlijk best handig lachte ik.
“Heb je toevallig ook je telefoon bij je?”
"Ja die heb ik ook, even zoeken." Ik graaide zo diep als ik kon, alsof mijn telefoon aan de andere kant van de wereld lag, in mijn tas. Kijk maar meneer, hij staat uit! Mijn batterij is echt leeg!
Hij zuchtte diep en dacht vast dat dit de slechtste smoes was die hij tot nu toe had gehoord en zei “Je mag van mij door rijden”.
Ode aan de lipgloss!
Ik kon het in eerste instantie niet lezen, wist wel wat er ongeveer moest staan, maar het kon ook mijn interesse zijn die mij tot op zijn bumper deed rijden om het goed te kunnen lezen.
Shit! Ik raakte in paniek, mijn hand begon te shaken. Deed mijn blackberry uit en stopte hem ver weg in mijn tas. Wat kon ik nou bedenken? Wat was een goede smoes? Mijn navigatie geeft niet zoveel licht, dat was echt de slechtste smoes ever!
MIJN LIPGLOSS! Ik heb een super handige lipgloss met een lichtje. Ik graaide in mijn tas naar mijn lipgloss en legde hem helemaal boven op in mijn tas, net voordat ik tot stilstand kwam.
“Mevrouw, ik zag dat u aan het bellen was?”.
IK???? Bellen?? Mijn batterij is leeg en mijn telefoon zit in mijn tas.
“Ik reed voorbij u en ik zag een lichtje”.
Een lichtje??? Uhmmmm…..een lichtje? Ohhhh!! Dat is mijn lipgloss!
“Uw lipgloss mevrouw? Heeft u lipgloss met een lichtje dan?”
Ja, ik heb lipgloss met een lichtje!! En ik graaide in mijn tas….
(Je moet je er wel een stukje goed acteerwerk bij voorstellen en een paar grote puppy ogen waarbij de lange wimpers elegant op en neer bewegen. Als het een auditie was geweest voor een goede soap dan was ik binnen geweest.)
Ik heb mijn lipgloss gevonden en schijn even irritant in meneer zijn ogen.
“oh! Daar moet je wel mee uitkijken met die lipgloss.”
Nou, ik vind hem eigenlijk best handig lachte ik.
“Heb je toevallig ook je telefoon bij je?”
"Ja die heb ik ook, even zoeken." Ik graaide zo diep als ik kon, alsof mijn telefoon aan de andere kant van de wereld lag, in mijn tas. Kijk maar meneer, hij staat uit! Mijn batterij is echt leeg!
Hij zuchtte diep en dacht vast dat dit de slechtste smoes was die hij tot nu toe had gehoord en zei “Je mag van mij door rijden”.
Ode aan de lipgloss!
zondag 31 januari 2010
Avatar
Een vriendin had een erg interessante kijk op de film Avatar.
Ze had mij, voordat ze de film had gezien, gevraagd of ik bij het luisteren van het liedje 10 millon Fireflies van Owl City mij ook kon inleven in een bos vol elfjes….. Je kunt je voorstellen dat ik me afvroeg of ze wel nuchter was?
Maar nu begon ze er weer over, "echt een perfect liedje voor Avatar". Na deze vergelijking vroeg ik mij af in hoeverre haar opinie betrouwbaar was. Een paar dagen later verschijnt er een artikel “Bezoekers film Avatar suïcidaal. Zo'n duizend bezoekers hebben geschreven over depressieve en zelfs suïcidale gedachten, meldt Daily Mail. Men zou het niet kunnen verkroppen dat de planeet uit de film, Pandora, niet echt bestaat.”
Na dit bericht en een bos vol elfjes, begon ik toch wel te twijfelen aan mezelf. Is het echt zo raar dat ik niet in sprookjes geloof?
Met gemengde gedachtes rij ik, door een flinke hagel/sneeuwbui, richting de bioscoop. IMAX 3D, met een filmdoek van meer dan 164 vierkante meter en 14.000 watt digitaal geluid, is het net alsof je midden in de film zit. Beter kan natuurlijk niet. Zodra de film begint doet de hele zaal de super grote 3D-brillen op en iedereen kijkt vol verwachting naar het scherm. Omdat ik mij afvraag hoe belachelijk ik eruit moet zien met een 3D-bril, kijk ik even om me heen en begin aan mijn zoete popcorn, starend naar het grote scherm.
Een ding is zeker, sprookjes bestaan echt…
Ze had mij, voordat ze de film had gezien, gevraagd of ik bij het luisteren van het liedje 10 millon Fireflies van Owl City mij ook kon inleven in een bos vol elfjes….. Je kunt je voorstellen dat ik me afvroeg of ze wel nuchter was?
Maar nu begon ze er weer over, "echt een perfect liedje voor Avatar". Na deze vergelijking vroeg ik mij af in hoeverre haar opinie betrouwbaar was. Een paar dagen later verschijnt er een artikel “Bezoekers film Avatar suïcidaal. Zo'n duizend bezoekers hebben geschreven over depressieve en zelfs suïcidale gedachten, meldt Daily Mail. Men zou het niet kunnen verkroppen dat de planeet uit de film, Pandora, niet echt bestaat.”
Na dit bericht en een bos vol elfjes, begon ik toch wel te twijfelen aan mezelf. Is het echt zo raar dat ik niet in sprookjes geloof?
Met gemengde gedachtes rij ik, door een flinke hagel/sneeuwbui, richting de bioscoop. IMAX 3D, met een filmdoek van meer dan 164 vierkante meter en 14.000 watt digitaal geluid, is het net alsof je midden in de film zit. Beter kan natuurlijk niet. Zodra de film begint doet de hele zaal de super grote 3D-brillen op en iedereen kijkt vol verwachting naar het scherm. Omdat ik mij afvraag hoe belachelijk ik eruit moet zien met een 3D-bril, kijk ik even om me heen en begin aan mijn zoete popcorn, starend naar het grote scherm.
Een ding is zeker, sprookjes bestaan echt…
vrijdag 29 januari 2010
Bloggen
Naast mijn Hyves, Facebook en Twitter- account waag ik nu toch de stap om ook te gaan bloggen. Het is er eigenlijk nooit van gekomen of kan ik beter zeggen dat ik twijfelde aan mijn schrijf kwaliteiten? Dan heb ik mij nog niet eens afgevraagd wie het interessant vindt om mijn verhalen te lezen....
Zo een stukje schrijven is nog niet zo makkelijk.
Makkelijk was het ook niet toen ik vanmiddag in de haarwinkel stond op zoek naar een mooi nieuw kleurtje voor in mijn krullenbos. Rijen haarverf heb je daar, verschillende merken en met allemaal nummers die dan naar horen zeggen weer wat zeggen over het kleurtje. Nu had ik de vorige keer, nadat mijn haar oranje was uitgevallen, een langdradige uitleg gekregen over wat de waterstofperoxide 3% of 6% doet met de verf en waarom verfkleur 6.0 mijn haar oranje had gemaakt en waarom 6.01 de redding was om mijn haar weer donker te maken. Nu stond ik daar, dat hele verhaal wat toen 30 minuten duurde en waarbij ik moeite had niet te gapen, speelde weer als een film door mijn hoofd. Mevrouw de verkoopster herkende me nog, ze groette mij alsof we gisteren nog een wijntje hadden gedronken samen en dacht vast daar heb je dat kind met die oranje haren, ook al waren ze nu weer redelijk bruin.
Ik lachte vriendelijk en hoopte dat ze mij niet ging overhoren na die uitleg van de vorige keer waarbij meer dan de helft langs me heen was gegaan. Ik pakte snel waterstofperoxide 3%, want ik hoefde niet mijn grijze haartjes te dekken en verf 6.01 zodat ik zeker weet dat het dit keer wel donker bruin zou worden, liep naar de kassa en rekende af.
Zo een stukje schrijven is nog niet zo makkelijk.
Makkelijk was het ook niet toen ik vanmiddag in de haarwinkel stond op zoek naar een mooi nieuw kleurtje voor in mijn krullenbos. Rijen haarverf heb je daar, verschillende merken en met allemaal nummers die dan naar horen zeggen weer wat zeggen over het kleurtje. Nu had ik de vorige keer, nadat mijn haar oranje was uitgevallen, een langdradige uitleg gekregen over wat de waterstofperoxide 3% of 6% doet met de verf en waarom verfkleur 6.0 mijn haar oranje had gemaakt en waarom 6.01 de redding was om mijn haar weer donker te maken. Nu stond ik daar, dat hele verhaal wat toen 30 minuten duurde en waarbij ik moeite had niet te gapen, speelde weer als een film door mijn hoofd. Mevrouw de verkoopster herkende me nog, ze groette mij alsof we gisteren nog een wijntje hadden gedronken samen en dacht vast daar heb je dat kind met die oranje haren, ook al waren ze nu weer redelijk bruin.
Ik lachte vriendelijk en hoopte dat ze mij niet ging overhoren na die uitleg van de vorige keer waarbij meer dan de helft langs me heen was gegaan. Ik pakte snel waterstofperoxide 3%, want ik hoefde niet mijn grijze haartjes te dekken en verf 6.01 zodat ik zeker weet dat het dit keer wel donker bruin zou worden, liep naar de kassa en rekende af.
Abonneren op:
Posts (Atom)
