Naast mijn Hyves, Facebook en Twitter- account waag ik nu toch de stap om ook te gaan bloggen. Het is er eigenlijk nooit van gekomen of kan ik beter zeggen dat ik twijfelde aan mijn schrijf kwaliteiten? Dan heb ik mij nog niet eens afgevraagd wie het interessant vindt om mijn verhalen te lezen....
Zo een stukje schrijven is nog niet zo makkelijk.
Makkelijk was het ook niet toen ik vanmiddag in de haarwinkel stond op zoek naar een mooi nieuw kleurtje voor in mijn krullenbos. Rijen haarverf heb je daar, verschillende merken en met allemaal nummers die dan naar horen zeggen weer wat zeggen over het kleurtje. Nu had ik de vorige keer, nadat mijn haar oranje was uitgevallen, een langdradige uitleg gekregen over wat de waterstofperoxide 3% of 6% doet met de verf en waarom verfkleur 6.0 mijn haar oranje had gemaakt en waarom 6.01 de redding was om mijn haar weer donker te maken. Nu stond ik daar, dat hele verhaal wat toen 30 minuten duurde en waarbij ik moeite had niet te gapen, speelde weer als een film door mijn hoofd. Mevrouw de verkoopster herkende me nog, ze groette mij alsof we gisteren nog een wijntje hadden gedronken samen en dacht vast daar heb je dat kind met die oranje haren, ook al waren ze nu weer redelijk bruin.
Ik lachte vriendelijk en hoopte dat ze mij niet ging overhoren na die uitleg van de vorige keer waarbij meer dan de helft langs me heen was gegaan. Ik pakte snel waterstofperoxide 3%, want ik hoefde niet mijn grijze haartjes te dekken en verf 6.01 zodat ik zeker weet dat het dit keer wel donker bruin zou worden, liep naar de kassa en rekende af.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten